Bij onderstaand gedicht is een symbolisch bloemstuk gemaakt. De agressie en het geweld van de oorlog wordt uitgebeeld door de dode takken
De witte bloemen komen boven de takken uit en verbeelden de vrede.
Op 4 en 5 mei gaat het om de vrijheid die wij samen delen en waar we samen verantwoordelijk voor zijn.
Maak van mij een werktuig van Uw vrede.

Maak van mij een werktuig van Uw vrede.
Laat mij waar haat is, liefde brengen.
Laat mij waar wrok is, vergeving brengen.
Laat mij waar tweedracht is, eenheid brengen.
Laat mij waar dwaling is, waarheid brengen.
Laat mij waar twijfel is, geloof brengen.
Laat mij waar duisternis is, licht brengen.
Laat mij waar verdriet is, vreugde brengen.
Maak dat ik er meer op uit ben te troosten
dan getroost te worden,
te begrijpen dan begrepen te worden,
te beminnen dan bemind te worden.
Want door te geven, krijgen we,
door ons te vergeten, vinden we,
door te vergeven, wordt ons vergeven.

(toegeschreven aan Franciscus van Assisi)